Κρήνη Τσινάρι
Η βορειοδυτική περιοχή της Άνω Πόλης Θεσσαλονίκη, είναι γνωστή μέχρι σήμερα με την τουρκική ονομασία "Τσινάρι", από τη λέξη çinarli, που σημαίνει πλάτανος. Η συνοικία αυτή έμεινε άθικτη από τη πυρκαγιά του 1917 και διατηρεί τον αυθεντικό πολεοδομικό ιστό με στενούς λιθόστρωτους δρόμους και πολλά αδιέξοδα. Μάλιστα σύμφωνα με τον αστικό μύθο, από εκεί ξεκίνησε η πυρκαγιά και συνέχισε μετά στην υπόλοιπη πόλη. Στη συμβολή των οδών Κλειούς και Αλεξάνδρας Παπαδοπούλου, το καφενείο-ουζερί "Τσινάρι", θεωρείται το τελευταίο παράδειγμα τυπικού καταστήματος αυτού του είδους της περιόδου της τουρκοκρατίας. Απέναντι από την ταβέρνα υπάρχει μία βρύση από την οθωμανική περίοδο, η πιο παλιά δημόσια κρήνη της Θεσσαλονίκης με χαρακτηριστικά που συνεχίζουν τη Βυζαντινή παράδοση με χωρητικότητα 9 περίπου κυβικά, ενώ λίγο πιο πάνω άλλη μία στο σημείο που υπήρχε μέχρι το 1925 το "Τσιναρλή Τζαμί". Το νερό ερχόταν εδώ από το υδραγωγείο στον Χορτιάτη.